فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​با خطر کمتر ابتلا به دیابت همراه است

5دسامبر 2019 - طبق مطالعه ای که در Endocrine Connections منتشر شده است، ورزش روزانه با شدت متوسط ​​با افزایش ترشح هورمونی مرتبط است که ممکن است خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد. در بدن مردانی که به مدت 30 دقیقه در روز به فعالیت جسمی با شدت متوسط می پرداختند، مقدار بیشتری از هورمون GLP-1 ترشح شد که باعث کاهش اشتها و قند خون این افراد گردید. این یافته ها ممکن است بیانگر این موضوع باشد که حتی شدت کمتری از فعالیت بدنی روزانه می تواند به جلوگیری از بیماری های متابولیک مانند دیابت کمک کند.

یک سبک زندگی بی تحرک می تواند منجر به عوارض متابولیکی مانند بیماری های قلبی، دیابت و چاقی شود که دومین دلیل قابل پیشگیری از مرگ زودرس بعد از استعمال سیگار است. فواید فعالیت بدنی با هر شدت برای بهبود سلامتی و طولانی شدن طول عمر شناخته شده است. پپتید 1 شبه گلوکاگون(GLP-1) یک هورمون مهار کننده ی اشتها است که ترشح انسولین را تحریک می کند و قند خون را کاهش می دهد. نتایج مطالعات قبلی در مورد تاثیر ورزش بر ترشح GLP-1 متناقض بوده است، و تأثیر تمرینات ورزشی روزانه با شدت کمتر، از جمله فعالیتهای منظم مانند پیاده روی، همچنان نامشخص است.

در این مطالعه، دانشجوی دکترا Charlotte Janus  و پرفسورSigne Torekov  از دانشگاه کپنهاگ، به همراه محققان مرکز دیابت Steno، ارتباط بین فعالیت جسمی طبیعی در روز و ترشح GLP-1 را در یک جمعیت دارای اضافه وزن، متشکل از 703 مرد و 623 زن بررسی کردند. ضربان قلب شرکت کنندگان در هنگام انجام فعالیتهای عادی زندگی روزانه برای تعیین شدت فعالیت روزانه، اعم از کم تحرک تا شدید، مورد بررسی قرار گرفت. سطح GLP-1 قبل و بعد از نوشیدن گلوکز اندازه گیری شد، تا تاثیر احتمالی فعالیت بدنی بر ترشح هورمون مشخص شود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ورزش با شدت متوسط ​​، فقط به مدت 30 دقیقه در روز ، سطح GLP-1 را در مردان افزایش می دهد، اما بر سطح این هورمون در زنانی که به طور متوسط ​​فقط 20 دقیقه در روز فعال بودند، تاثیری نداشت.

جانوس اظهار داشت : نتایج مطالعه ما دلگرم کننده است زیرا حاکی از آن است که فعالیت روزانه، حتی با شدت نسبتاً کم و برای مدت زمان کوتاه مانند پیاده روی سریع، باغبانی و بازی با نوه ها، می تواند اشتها و تنظیم قند خون را بهبود بخشد.

پروفسور Torekov گفت: افزایش ترشح هورمونGLP-1 ، هم احساس گرسنگی و هم قند خون را کاهش می دهد و بنابراین ممکن است خطر چاقی و دیابت نوع 2 را کاهش دهد.ارتباط بین فعالیت بدنی و ترشح GLP-1 که فقط در مردان در این مطالعه مشاهده شد، احتمالا به دلیل تفاوت های فیزیولوژیکی و به طور کلی سطح فعالیت پایین تر خانم ها در این مطالعه بوده است. همچنین ممکن است نشانگر این باشد که حداقل باید سطح مشخصی از فعالیت بدنی انجام شود تا بر سطح GLP-1 تأثیر بگذارد، اما برای تأیید این موضوع مطالعات بیشتری لازم است.

این یافته ها نشان می دهد که افزایش فعالیت روزانه حداقل به مدت 30 دقیقه در روز، مانند پیاده روی به جای سوار شدن اتوبوس یا اتومبیل شخصی، می تواند خطر دیابت را کاهش داده و سلامت کلی متابولیک را بهبود بخشد. فعالیت ورزشی با شدت پایین، بسیار بیشتر از ورزش با شدت بالا قابل انجام است و می تواند برای بعضی از افراد که وقت یا توان جسمی کافی ندارند، مناسب باشد.

جانوس گفت: اگر شما زمان و توانایی انجام ورزش های پر فشار را ندارید، افزایش سطح فعالیت بدنی روزانه ممکن است هنوز هم بر تولید GLP-1 تأثیر بگذارد و تأثیرات مثبتی بر سلامتی شما داشته باشد.

با این حال، این یافته ها حاصل یک مطالعه مقطعی است که تنها ارتباط بین فعالیت بدنی و سطح GLP-1 را نشان می دهد، و نه علیت مستقیم.Janus  و پرفسور Torekov اکنون قصد دارند با بررسی تأثیرات مستقیم فعالیت ورزشی متوسط ​​بر ترشح GLP-1، این یافته ها را تأیید کنند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-12-moderate-intensity-physical-diabetes.html